De Belgische politiek en andere zeden door de mangel van Stijn De Paepe
Onze eigen excellenties strooien gul met evidenties, met clichés en open deuren en men zet het op een zeuren in schabouwelijke zinnen die besluiten noch beginnen in een taaltje dat doorspekt is met patois, of dialect is. Nee er zijn geen oratoren in ons parlement te horen. Geen volleerde vlotte sprekers of begeesterende prekers. Het plichtmatig formuleren kruipt in onze kouwe kleren. Geen parlé die ons begeestert. 't Woord wordt achteloos mismeesterd.